หลังออกจากโรงแรมก็คือการตระเวนหาซื้อของฝากญาติมิตรเพื่อนฝูง เริ่มจากร้านขายขนมเต้าซ้อแม่บุญธรรม(ขนมเปี๊ยะไส้ถั่วกวนสไตล์ภูเก็ต), ต่อด้วยร้านเมธีซึ่งเน้นขายเม็ดมะม่วงหิมพานต์เป็นหลัก ได้เห็นวิธีแกะเม็ดมะม่วงหิมพานต์ซึ่งยังต้องใช้มือช่วย
จากนั้นแวะทานอาหารมือเที่ยงและเป็นมื้อสุดท้ายที่ภูเก็ตสำหรับการเที่ยวครั้งนี้ ที่ ร้าน หมี่สะปำ คุณยายเจียร เป็นร้านขนาดใหญ่ขายอาหารพื้นเมืองภูเก็ตและของฝาก ลูกค้าค่อนข้างแน่นน่าจะเป็นเพราะตรงกับวันอาทิตย์ ร้าน หมี่สะปำ คุณยายเจียร มีอาหารให้เลือกหลากหลายชนิดมาก อาหารรสชาดอร่อยทุกอย่างครับ
ปิดท้ายด้วยร้านขายของฝากจากภูเก็ตขนาดใหญ่ คุณแม่จู้ ของฝากที่พวกเราซื้อส่วนใหญ่จะเป็นขนมและอาหารแห้ง เพราะของที่ระลึกชิ้นใหญ่ไม่สะดวกในการนำขึ้นเครื่องบิน
-------------------------------------------------------------------------------------------
สถานที่เที่ยวแห่งสุดท้ายสำหรับทริปภูเก็ตครั้งนี้ก็คือสะพานเก่าแก่ของภูเก็ตที่เกิดของตำนานรักอันลือลั่น สะพานสารสิน ครับ
สะพานสารสินเป็นสะพานข้ามช่องปากพระ เชื่อมเกาะภูเก็ตบริเวณท่าฉัตรไชยกับท่านุ่น จังหวัดพังงา ความยาวทั้งหมด 660 เมตร ตัวสะพานยาว 300 เมตร เปิดใช้เมื่อปี พ.ศ. 2510 สะพานนี้เป็นที่เกิดของโศกนาฎกรรมของหนุ่มสาวซึ่งไม่สามารถใช้ชีวิตคู่ร่วมกันเนื่องจากฐานะที่แตกต่างเป็นอุปสรรคขวางกั้นและเลือกจบชีวิตด้วยการผูกตัวติดกันแล้วกระโดดจากกลางสะพานลงสู่ท้องทะเลเมื่อปี พ.ศ. 2516
แต่สะพานปัจจุบันเป็นสะพานที่สร้างขึ้นใหม่เปิดใช้เมื่อ พ.ศ. 2554 โดยสะพานเดิมได้รับการปรับปรุงเป็นสะพานคนเดินและหอชมวิว
จริงๆ แล้วการมาเที่ยวภูเก็ตครั้งนี้ผมได้เที่ยวจังหวัดพังงาด้วยนะครับ ถึงแม้จะเป็นแค่เชิงสะพานสารสินก็ตาม!
ใช้เวลาถ่ายภาพสะพานสารสินเป็นที่ระลึกพักใหญ่ ก็ได้เวลากลับบ้านแล้วครับ พวกเราแวะเติมน้ำมันและคืนรถซึ่งเช่าจาก Budget ซึ่งมีบริการแถมท้ายด้วยการขับมาส่งจนถึงสนามบินภูเก็ต เวลาขณะนั้นประมาณ 15 นาฬิกา นั่งพักยาวดื่มน้ำไปเกือบ 2 ขวดกว่าจะได้ขึ้นเครื่อง Air Asia กลับกรุงเทพฯ ประมาณ 18 นาฬิกา
เวลา 4 วัน พวกเราเที่ยวสถานที่สำคัญๆ ในภูเก็ตได้มากพอสมควร น่าจะเป็นเพราะการเช่ารถช่วยให้การเดินทางสะดวกรวดเร็ว บวกกับไม่ใช่ฤดูท่องเทีี่ยวและไม่ตรงกับวันหยุดยาว ถ้ามีโอกาสเที่ยวภูเก็ตอีกครั้ง (หรือหลายครั้ง) สัญญาว่าจะนำเรื่องที่น่าสนใจมาฝากพวกเราแน่นอนครับ
0 Comments:
Post a Comment